คุณแม่ลูกสองอย่าง มาริสา สุโกศล หนุนภักดี ที่ใช้เวลาว่างเล่านิทานให้ลูกๆ ฟังเป็นประจำมาตั้งแต่ลูกคนแรกลืมตาดูโลก

คอนเสิร์ตเบิกหล้าฟ้าใหม่ของเมืองไทยประกันชีวิต ที่เหล่าศิลปินมาร่วมกันในลักษณะไทยๆ ของบทกวี บทเพลง ดนตรี

แม้ชีวิตจะยาวมาถึง 81 ปี ทว่าแต่ละวัน แต่ละชั่วโมง ก็ยังอยู่บนเส้นทางการผจญภัย ไม่ว่าชั่วโมงหน้าจะเจออะไร

ดิฉันเอาปลาทูน่าไปเผื่อกินกับข้าวกระป๋องหนึ่ง แล้วมันก็ถึงจุดที่ใจเอาแต่แวบไปที่ปลาทูน่า ดูที่ความรู้สึกว่าหิวไหม ก็ไม่หิว แต่มันอยาก

นิทานคือจุดนัดพบทางความคิดและจินตนาการของเด็กและผู้ใหญ่ ที่ทั้งสองวัยจะเอามาพูดคุยกันได้ นอกจากนี้ภาพและภาษามีผลต่อการพัฒนาการของเด็ก

คุณหญิงในวัย 62 ยังกระฉับกระเฉง แจ่มใสอ่อนกว่าวัยอยู่เสมอ ทำอย่างไรนั้น คุณหญิงมีคำแนะนำดีๆ มาให้เราได้ทราบกัน

ชีวิตที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าบางสิ่งที่เคยคิดว่าสำคัญมากมาย เป็นแค่เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป การช่วยเหลือคนอื่นเท่ากับช่วยเหลือตัวเองไปด้วย

เราใช้เครื่องดนตรีฝรั่งมาบรรเลง แต่ยังรักษาวิญญาณของความเป็นไทย คนก็มีโจมตีด่ามาว่า เราทำลายดนตรีไทย แต่คนที่ไม่ชอบดนตรีไทยกลับเริ่มสนใจฟัง

ผลงานการวิจารณ์ของคุณหญิงจำนงศรี เมื่อได้แสดงทรรศนะเหล่านั้นให้ปรากฏเป็นข้อเขียนต่อสาธารณชน

“ON THE WHITE EMPTY PAGE” คือผลงานบทกวีที่ร้อยเรียงออกมาเป็นภาษาอังกฤษ แม้ว่าผู้ประพันธ์จะยืนยันว่าเป็นอารมณ์รู้สึกที่ออกมาจากวิญญาณของคนไทย

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

ผูกพันกับนิทานตั้งแต่ตอนเล็กๆ คุณยายเล่านิทานเก่งมาก ท่านเล่าทุกอย่าง นิทานพื้นบ้าน นิทานชาดก และบางตอนที่สนุกๆ จากวรรณคดีไทย

ผู้จัดทำหนังสืองานศพมีบทบาทไม่น้อยในการเพิ่มมูลค่า หนังสือแจกฟรี ทำให้หนังสือมีมูลค่าตั้งแต่ร้อยเท่าพันเท่า กระทั่งถึงหมื่นเท่ายังมีให้เห็น

ความปรารถนาเท่าที่เกริ่นเอาไว้ในตอนหนึ่งนั้นคือ ปรารถนาให้เพลงไทยเดิมมา “รับใช้ทั้งปัจจุบันและอนาคต” แม้จะไม่อาจนำมาเสนอในรูปลักษณ์เดิมได้

ตัวดิฉันเองไม่มีแม่ แม่ของดิฉันเสียตั้งแต่อายุได้สองขวบครึ่ง จึงไม่มีประสบการณ์ของการเป็นลูก ซึ่งอาจจะเป็นจุดที่น่าสนใจก็ได้

ไม่เคยมีคำว่า “สายเกินไป ” สำหรับการเริ่มต้นชีวิตรักครั้งใหม่ของคนคู่หนึ่ง ซึ่งต่างอยู่ในสถานภาพ “ม่าย” จึงเป็นเรื่องที่น่ายินดี

คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน... แขกรับเชิญผู้ทำให้คอลัมน์คุณแม่แต่งตัวในบ่ายนี้ ดูอบอุ่นใจขึ้นกว่าเดิม

รับเสด็จงานกาชาด

ถ้าธรรมชาติของคนไม่ปกติ ธรรมชาติสิ่งแวดล้อมจะต้องแย่ลงๆ ...พูดง่ายๆ สิ่งแวดล้อมนั้น ดิฉันไม่อยากให้พูดถึงเพียงต้นไม้ใบหญ้า

“มื้อกลางวัน” ท่ามกลางกลิ่นอายของความรัก มี คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน จรัล มโนเพ็ชร ป่านแก้ว “พิมพ์สี” ชาริม เพียงพรายแสง และน้องน้ำผึ้ง