สวยแค่ไหนก็ไม่พอ…ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว อาจเป็นความผิดปกติ ทางจิตใจ ที่เรียกกันย่อๆว่า BDD

เมื่อหมอเรียนรู้จากน้ำตาผู้ป่วย ความเจ็บปวดที่ “ไม่เห็นด้วยตา” แต่ “ได้ยินด้วยหัวใจ”

คุณค่าแท้จริงของแบงก์ 1,000 บาทไม่ได้ลดลงเลย แม้มันจะถูกขยำ ถูกเหยียบย่ำ ถูกทำให้สกปรก คุณค่าของมันยังคงเท่าเดิม

จากคนที่คุณหมอเคยหยิบยื่นแสงสว่างให้ในวันที่ชีวิตมืดมนที่สุด

สารสื่อประสาทต่าง ๆ ในสมอง และ วิธีใช้ชีวิตให้มีความสุข สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า รวมถึงคนทุกคนที่ต้องการชีวิตที่ “เบิกบา

พื้นที่ที่ผู้ป่วยซึมเศร้าไม่ถูกมองว่าเป็น “ภาระ” หรือ “ความอ่อนแอ” แต่เป็นมนุษย์เปี่ยมคุณค่า ที่กำลังเดินอยู่บนเส้นทางอันมืดมิดและรอคอยเพียง “แสงใสแห่งความรักและการยอมรับ” จากคนรอบข้าง

ถูกมองว่า“แปลก”ในสังคมวงกว้าง เพราะวุ่นวายในการผลักดันให้เกิดการเคลื่อนไหวให้สังคมคนไทยเห็นความตายเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่“อัปมงคล”

ประสบการณ์การเจ็บป่วยครั้งที่เพิ่งผ่านมาหลายปีแล้ว ทำให้ป้าได้เรียนรู้เรื่องความตาย ถึงแม้จะคิดว่ามันไม่ใช่ศัตรู แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเพื่อนหรอกนะ

ความสุข วันนี้ และทุกวัน ของคนแก่กลางกรุงคนนี้ คุยกับต้นไม้ คอยเก็บใบเหลือง ตัดแต่งกิ่ง นั่งมองเขาด้วยจิตสงบ

สำหรับป้าศรี วิธีที่เตรียมตัวสู่จิตสุดท้ายก่อนตาย คือ… มีสติที่จะทำจิตทุกขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ให้สอาดผ่องใส

ในสังคมยุคปัจจุบัน พวกเราคงได้ยินคำว่า โรคซึมเศร้า อยู่บ่อยครั้ง หรือได้พบเห็นข่าวการจากไปของคนดังทั้งในและต่างประเทศ โดยไม่ทราบสาเหตุ หลายท่านภายนอกดูเหมือนมีความสุข มีทุกสิ่งครบถ้วน แต่แล้ววันหนึ่งกลับมีข่าวการจากไปด้วยการฆ่าตัวตาย

ชีวิตของเรา เรายังชีพด้วยการกินของตาย แล้วทำไมเวลาที่ตายไป เราถึงเป็นเครื่องต่อชีวิตอื่นให้ดำรงอยู่บ้างไม่ได้

เรื่องของกตัญญูมันถูกบิดไป ทำให้คนตายยากขึ้นและทรมานขึ้น

ตอนนี้คนแก่มากขึ้น ควบคู่กันไปนั้นคือวิทยาการทางการแพทย์ที่จะรักษา มันมาถึงจุดที่ว่าจุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

คำว่าตายแล้วมันติดปาก คุณแม่ตายตั้งแต่ 2 ขวบ เป็นเด็กกำพร้าต้องตอบคำถามว่าแม่ตาย มันคงฝังลึกตลอดชีวิตมา

พยายามขับเคลื่อนให้ประเทศไทยมีการดูแลผู้ป่วยในระยะท้าย ให้ประชาชนได้มีการตายที่ดีอย่างเป็นระบบ

ลักษณะของอัตตา คือมันจะต้องการอะไรที่ไม่เคยพอ เมื่อมันได้แล้ว มันจะอยากได้อีก และเมื่อมันได้อีกมันจะเคยชินกับการต้องการ

มีความรู้สึกว่า ชีวิตเราเหมือนเพลง มีโน๊ตแรกและก็โน๊ตสุดท้าย เราฉลองโน๊ตแรกกันทุกปี แต่ป้าจะมาพูดถึงโน๊ตสุดท้ายระบบที่เอื้อให้คนไทยได้ตายดี

เวลาเราคิดถึงว่าฉันรู้จักตัวเอง เราสร้างภาพให้ตัวเองหรือเปล่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา มันสำคัญอยู่ที่ว่าข้างในเราเป็นอย่างไรกับสิ่งนั้น

เขียนเป็นการเอาประสบการณ์ของตัวเองมาเล่ามากกว่า โดยมีมุมวิเคราะห์ มุมอารมณ์ขัน มุมมอง เหมือนกับมาแชร์กับคนอ่าน ไม่ได้คิดจะสอนใคร