Sometime I wish there were no words so that we could talk with our hearts translate thoughts to smiles and lite ballads with our eyes

วรรณกรรมบันทึกที่แฝงข้อคิดและความหมายให้ต้องใคร่ครวญ เจ้าตัวเบื่อ-เจ้าตัวเหงา เป็นตัวอันตรายที่กัดกินใจมนุษย์ให้ชีวิตสิ้นสุด สิ้นความหมาย

กาลเวลาและความเปลี่ยนแปลงทำให้ 'จึงลิ้ม' เมืองท่าที่ครั้งหนึ่งเคยมีเรือสินค้าจอดอยู่นับร้อยๆ ลำ กลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่เงียบเหงาเศร้าโทรม

ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ

ศิลปะอยู่ที่การมองด้วยตาใจ ตาที่อิสระจากกรอบความเคยชิน และใจพร้อมที่จะเห็นมากกว่าแค่เห็น

ทุกครั้งที่ข้าพเจ้ามองทะเลกว้างใหญ่ไพศาลที่ได้โอบอุ้มทั้งชีวิตและความตายมาเกินคณานับ เกิดความรู้สึกอย่างซึ้งถึงใจว่า ชีวิตเรานี้ช่างน้อยนิด

หนึ่งในชุด นิทานแสนรักจากนักเขียนเอก ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น ประเภทหนังสือสำหรับเด็กเล็ก อายุ 3-5 ปี

หนึ่งในหนังสือ 15 เล่ม ที่จัดทำในโครงการวรรณกรรมเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันใจเยาวชน เนื่องในวาระเฉลิมฉลองครบ 100 ปีชาตกาลของท่านพุทธทาสภิกขุ

นิทานเรื่องนี้ไม่เพียงเขียนขึ้นด้วยภาษาที่ไพเราะช่วยปลูกฝังความรักในภาษาให้กับเด็ก ยังน่าสนใจสำหรับผู้ใหญ่ที่เข้าใจถึงพุทธปรัชญา

ธรรมชาติมอบพลังสร้างสรรค์กับสิ่งมีชีวิตทุกชีวิต ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน เกิดความรู้สึกว่าคุณค่าชีวิตมนุษย์อยู่ที่การใช้พลังนั้นในการ "ให้"