เราแต่งงานกันเมื่อป้าศรี 57 เจเจ 55 เรียกว่าเป็น ‘รักยามตะวันรอน’ บ้านน้ำสานมีเนินตะวันรอนสวย สงบ และเตือนเราว่าไม่มีอะไรที่เป็นอมตะในชีวิต

เพราะเธอกับฉัน ตั้งใจให้สุขแก่กัน ทุกปัจจุบันขณะ

บุคคลที่มีชื่อเสียงในแวดวงต่างๆ ซึ่งเล็งเห็นถึงความสำคัญของการอ่าน ร่วมแสดงความคิดเห็นและหาทางออกเรื่องการอ่านให้กับสังคมไทย

On The White Empty Page...and more เป็นหนังสือรวมบทกวีและนิทานในภาษาอังกฤษ ผู้เขียนถ่ายทอดอารมณ์ ความคิดจากประสบการณ์ชีวิตและมุมมองแบบไทย

ร่วมเสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ให้ข้อคิดสะกิดแผลในใจอันเกี่ยวเนื่องมาแต่ ‘รัก’ ไม่เป็น

คุณหญิงจำนงศรีนำเรื่องราวการต่อสู้ของบรรพชนตระกูลหวั่งหลี ที่เคยปรากฎในหนังสืองานศพของ คุณสุวิทย์ หวั่งหลี มาถ่ายทอดใหม่พร้อมข้อมูลใหม่

ครูจันทร์แรม ผู้เสียสละและอุทิศเวลาทั้งหมดช่วยเด็กหญิงชนบทชาวเชียงราย ไม่ให้ต้องตกไปเป็นเหยื่อของ "นักค้าผู้หญิง"

คนเราจะมีความสุขก็เพราะการคิดเป็นหลัก เมื่อเราคิดดีแล้ว การพูดและการกระทำก็จะ 'ดี'ตามไปด้วย เมื่อทุกสิ่ง 'ดี' แล้ว สิ่งไม่ดีเก่าๆ ก็ดีตามไป

คุณแม่ลูกสองอย่าง มาริสา สุโกศล หนุนภักดี ที่ใช้เวลาว่างเล่านิทานให้ลูกๆ ฟังเป็นประจำมาตั้งแต่ลูกคนแรกลืมตาดูโลก

The baby laughs Milk-soft hand Reaching out To grasp

ลักษณะการมองโลกในแง่บวก เปิดใจกว้าง ยอมรับว่าชีวิตมีความทุกข์เป็นเรื่องปกติ สร้างอารมณ์ขันให้เกิดขึ้นกับตนเองได้ แม้ในเวลาที่ปัญหามารุมเร้า

ชีวิตที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าบางสิ่งที่เคยคิดว่าสำคัญมากมาย เป็นแค่เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป การช่วยเหลือคนอื่นเท่ากับช่วยเหลือตัวเองไปด้วย

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

ผูกพันกับนิทานตั้งแต่ตอนเล็กๆ คุณยายเล่านิทานเก่งมาก ท่านเล่าทุกอย่าง นิทานพื้นบ้าน นิทานชาดก และบางตอนที่สนุกๆ จากวรรณคดีไทย

ผู้จัดทำหนังสืองานศพมีบทบาทไม่น้อยในการเพิ่มมูลค่า หนังสือแจกฟรี ทำให้หนังสือมีมูลค่าตั้งแต่ร้อยเท่าพันเท่า กระทั่งถึงหมื่นเท่ายังมีให้เห็น

ตัวดิฉันเองไม่มีแม่ แม่ของดิฉันเสียตั้งแต่อายุได้สองขวบครึ่ง จึงไม่มีประสบการณ์ของการเป็นลูก ซึ่งอาจจะเป็นจุดที่น่าสนใจก็ได้

คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน... แขกรับเชิญผู้ทำให้คอลัมน์คุณแม่แต่งตัวในบ่ายนี้ ดูอบอุ่นใจขึ้นกว่าเดิม

“มื้อกลางวัน” ท่ามกลางกลิ่นอายของความรัก มี คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน จรัล มโนเพ็ชร ป่านแก้ว “พิมพ์สี” ชาริม เพียงพรายแสง และน้องน้ำผึ้ง

มนุษย์ทุกคน ตระกูลทุกตระกูล ไม่ว่าจะมีวงศาคณาญาติมากมายสักเพียงใด ก็ไม่พ้นจากความเป็นทาสของการเปลี่ยนแปลงและกาลเวลา

แทบไม่น่าเชื่อว่าบนชั้นห้าของโรงพยาบาลจักษุรัตนิน ถนนอโศก จะเป็นบ้านที่ดูอบอุ่นน่ารักได้ถึงเพียงนี้บ้านของครอบครัว “ทรหด”