"เพื่อนที่บางกอกโพสต์โทรมา เพราะได้ข่าวว่าจะแต่งงาน ก็หัวเราะกับเขาว่า เป็นเพราะอีเมล์ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ เขาตื่นเต้นใหญ่ว่าทันสมัย

การค้นคว้าเพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้ เป็นการเดินทางเข้าไปในโลกที่ไม่เคยนึกถึง ที่ทำให้เราได้รู้ซึ้งถึงธรรมชาติและความไม่แน่นอนของชีวิต

เมื่อเข้าใกล้โค้งสุดท้ายของสายน้ำเล็กๆ นี้ เธอสนใจเรื่องความตาย และทำงานรณรงค์ในเรื่องสิทธิ์ในการอยู่และจากไปอย่างมีศักดิ์ศรี

เจ้าตัวตนของเราที่ทำให้เราคิดว่าตัวเองสำคัญนัก ตัวตนนี่แหละสร้างความทุกข์ให้มนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด...

แต่ที่ชัดแจ้งกว่าแห่งใด เสียงแม่จะแว่วในหัวใจ แววตาแม่จะฉายในวิญญาณของลูกเอง ยามที่ลูกต้องการ

งานมอบโล่รางวัลเกียรติยศให้แก่กุลสตรีทั้ง 9 คน

เราไม่เคยรู้ว่า มีการเรียนรู้อีกประเภทหนึ่งที่เกิดจากใจที่นิ่งใส เป็นความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของกายกับใจเรา

สำหรับคุณหญิงแล้ว การหลบไปปฏิบัติธรรมเป็นระยะๆ เปรียบเหมือนไปฝึกเทคนิคว่ายน้ำในสระ แล้วกลับมาโต้คลื่นในทะเล

Not a drop of rain has fallen and the fields are parched but Mother's once barren heart blooms with hope

She knew that her man would be shot down like an animal the moment he came within their rifle range.

“I know. But, with me, everything is up to my master. We are the same, Nak. It’s duty first,” Hern said tersely. “So, how shall we do it?”

เด็กปัญญาอ่อนเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนเรา เราบังเอิญมีปัญญาเขาไม่มี ถ้าเราเป็นเขา เราจะต้องการ‘น้ำใจ’ และความช่วยเหลือบ้างไหม

''We won't be as poor as at home. Got to be brave. There are a lot of jobs in the city. We will find something.

With the dignified humility of a master at tea ceremony the boughs bend in respect

Do you remember this day two years ago? The smiling morning when the Andaman lay flat as a mirror

It was an unacknowledged bond that I established with the surreptitious woodland fox

จ้องอ่านผ่านวูบเธอเหลียวหลัง Stare, read, rush past, look back แล้วบอกเสียงดังว่าพ่อจ๋า In loud voice she cries, father dear,

ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง Who would dare trade skies and oceans? Wondrous creation is this world of ours.

ระหว่างสีขาวกับสีดำยังมีสีเทาหลากหลาย ฉะนั้น เราจึงไม่อาจใช้คำว่าดี-เลวกับทุกเรื่องได้ สีเทาต่างๆ นี้ปรากฏในงานส่วนใหญ่ของคุณหญิงจำนงศรี

ความคล้ายคลึงและความแตกต่างของภาพชุด Silence กับ ชุด Solitude เสมือนเพื่อนคู่ใจที่มองโลกใบเดียวกันด้วยสายตา และอารมณ์ ที่ผิดแผกในรายละเอียด