ตอนนี้คนแก่มากขึ้น ควบคู่กันไปนั้นคือวิทยาการทางการแพทย์ที่จะรักษา มันมาถึงจุดที่ว่าจุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

เป็นก็แก้ไขกันไป กังวลก็ไม่ฝืน ยอมรับในปัจจุบัน สังเกตและยอมรับว่านี่คือส่วนหนึ่งของความเป็นมนุษย์ของเรา ถ้าต่อสู้ไม่ไหว ก็ไปหาหมอ

แนวคิดสิทธิผู้ป่วย เลือกปฏิเสธการรักษาในวาระสุดท้ายของชีวิตตามมาตรา 12 พรบ.สุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550 ตัวอย่างพินัยกรรมชีวิต

เจ. เค. โรว์ลิง พูดก็คือว่า สำหรับจิตที่ฝึกแล้ว ความตายเป็นเพียงแค่การผจญภัยครั้งใหญ่ครั้งต่อไป

บนหน้าต่างของ สวนทูนอิน มองเห็นความสวยเยื้องกรายผ่านเข้ามาในดงดอกเทียนกับดาหลา มะลิ กุหลาบ ม่วงแดงของเอนอ้าหรือโคลงเคลง

คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ และบุตรชาย นายแพทย์สรรพัฒน์ รัตนิน หรือคุณหมอไต๋นำความรักมาแปรเป็นการแสดงออกที่แตกต่าง

แม้ชีวิตจะยาวมาถึง 81 ปี ทว่าแต่ละวัน แต่ละชั่วโมง ก็ยังอยู่บนเส้นทางการผจญภัย ไม่ว่าชั่วโมงหน้าจะเจออะไร

..... ความกตัญญูที่แท้จริงกับคนที่เรารัก กับคนที่มีบุญคุณกับเรา มันคืออะไร...จุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

"พรุ่งนี้ฉันอาจจะลืม แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มีความหมายมาก"

ผู้สูงอายุกับไม่สูงอายุมันก็เหมือนกัน ถ้าเราไม่ใช่ผู้สูงอายุเราอยากทำอะไร เราเป็นผู้สูงอายุเราก็ทำ ปัญหามีนิดเดียว คือข้อจำกัดด้านร่างกาย

ศ.นพ.อุทัย รัตนิน เป็นจักษุแพทย์ที่มีชื่อเสียงมานาน หากเก็บตัวเงียบอยู่ในวงนักวิชาการการแพทย์มากกว่าที่จะเผยตัวในวงสังคมด้วยเหตุผลบางอย่าง