'Lilit Pra Law', a poetic epic treasured as one of the most beautiful gems of Thai literature.

This together with the soulful yearning of the gibbon’s call, gave birth to an old tale of love, blood and a moral weakness...

ผมอ่านดุจนาวากลางมหาสมุทร ด้วยความเข้าใจ เกือบจะเรียกได้ว่าปรุโปร่งถึงพัฒนาการของตระกูล เพราะผมเป็นลูกจีนเกิดและโตในสังคมคนจีนในเมืองไทย

หนังสือหรือถ้อยคำเป็นทั้งอุปสรรคและอุบายในตัวเอง ที่จะน้อมนำให้ผู้คนที่มักเคยชินกับการวางความรับรู้ไว้ข้างนอก ให้เข้ามาอ่านหนังสือเล่มใน

Sometime I wish there were no words so that we could talk with our hearts translate thoughts to smiles and lite ballads with our eyes

วรรณกรรมบันทึกที่แฝงข้อคิดและความหมายให้ต้องใคร่ครวญ เจ้าตัวเบื่อ-เจ้าตัวเหงา เป็นตัวอันตรายที่กัดกินใจมนุษย์ให้ชีวิตสิ้นสุด สิ้นความหมาย

ชีวิตของเรา เรายังชีพด้วยการกินของตาย แล้วทำไมเวลาที่ตายไป เราถึงเป็นเครื่องต่อชีวิตอื่นให้ดำรงอยู่บ้างไม่ได้

กาลเวลาและความเปลี่ยนแปลงทำให้ 'จึงลิ้ม' เมืองท่าที่ครั้งหนึ่งเคยมีเรือสินค้าจอดอยู่นับร้อยๆ ลำ กลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่เงียบเหงาเศร้าโทรม

ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ

ศิลปะอยู่ที่การมองด้วยตาใจ ตาที่อิสระจากกรอบความเคยชิน และใจพร้อมที่จะเห็นมากกว่าแค่เห็น

ทุกครั้งที่ข้าพเจ้ามองทะเลกว้างใหญ่ไพศาลที่ได้โอบอุ้มทั้งชีวิตและความตายมาเกินคณานับ เกิดความรู้สึกอย่างซึ้งถึงใจว่า ชีวิตเรานี้ช่างน้อยนิด

ธรรมชาติมอบพลังสร้างสรรค์กับสิ่งมีชีวิตทุกชีวิต ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน เกิดความรู้สึกว่าคุณค่าชีวิตมนุษย์อยู่ที่การใช้พลังนั้นในการ "ให้"

คุณหญิงจำนงศรี ซึ่งในเวลานี้เรียกตัวเองว่า ‘ป้าศรี’ ยืนยันด้วยความมั่นใจที่ไม่ได้ลดถอยลง แต่เพิ่มเรื่อยๆ ตามวัยว่า “ความแก่นี้มีข้อดี”

“Do you think we should get married?”ข้อความนี้ส่งจากอีเมล์ของคุณหญิงจำนงศรี ใน ปี 1998 สองปีก่อนขึ้นศตวรรษใหม่ 'คริสต์ศตวรรษที่ 21'

“วันหนึ่งเจอดาเรล แบริแกน บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ The Bangkok Worldถามว่า จะไปทำงานกับเขาไหม จะฝึกให้เป็นนักข่าวก่อน

ตอนนี้คนแก่มากขึ้น ควบคู่กันไปนั้นคือวิทยาการทางการแพทย์ที่จะรักษา มันมาถึงจุดที่ว่าจุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

การปฏิบัติธรรมก็เป็นเรื่องของการอยู่กับปัจจุบันอยู่แล้ว ความรู้สึกของร่างกาย สิ่งที่มาสัมผัส มันคือชีวิตที่แท้จริง

มีความรู้สึกว่า ชีวิตเราเหมือนเพลง มีโน๊ตแรกและก็โน๊ตสุดท้าย เราฉลองโน๊ตแรกกันทุกปี แต่ป้าจะมาพูดถึงโน๊ตสุดท้ายระบบที่เอื้อให้คนไทยได้ตายดี

ประเทศไทย Thailand where in unite รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย All the races and descendants of Thailand

It was usually the flowers and the butterflies that sunrays fall in love with. But, as we all know, the unexpected sometimes happens.