วันนี้ฉันได้ของขวัญ...ไม่ใช่เพราะเป็นวันเกิด เมื่อคืนนี้เราเถียงกันเป็นครั้งแรก

when I was very small my grandmother used to read old Thai classics to me. At bedtime the characters would come alive in my head

การปฏิบัติธรรมโดยไม่ติดอยู่กับความหวังที่จะเอาสวรรค์วิมาน เป็นการปฏิบัติเพื่อการเข้าถึงความไม่เที่ยงแท้แน่นอน อันนี้มีประโยชน์มาก

แม่เป็นต้นแบบให้ลูกเรียนรู้ สืบสาน พัฒนาต่อด้วยการคิดค้นสร้างสรรตามแบบของคนรุ่นใหม่ จนงานไหมมัดหมี่กลายมาเป็นศิลปกรรมร่วมสมัยที่น่าสนใจ

Her answers to the formulated questions open doors to new ideas and in no time, the interviewer finds him or herself in deep water.

เบื้องหลังผลงานที่ปรากฏ คือเรื่องราวของชีวิตที่เดินทางรอนแรมมาไกล ซึ่งเธอยินดีจะถ่ายทอดวรรณกรรมแห่งชีวิต ทั้งในส่วนที่เธอลิขิตและไม่ได้ลิข

Not being a poet I cannot crystallize the tenderness, cruelties and all the intricacies of life

“Let’s hope it won’t be like the last time. Whatever will happen, let it be better than the last time,”

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปทั้งหมู่ Sighs, oh, sighs of yearning Flying birds slant the sky

These expressways....Without the links with the ground level the elevated traffic would have no roots or any real destinations.

“มีจริงซิ ความรักประเภทนี้มีจริง และก็เป็นไปได้ที่จะสวยงามยิ่งใหญ่เหมือน Brokeback Mountain ภูนั้น”

I thought I knew myself, but I was totally wrong. When I became anguished, nothing could heal my soul

Among these immigrants in the 1870s were the pioneer generations of the Wanglee family.

อ่านแล้ว บอกตามตรงว่า ต้องเชียร์ ให้ได้อ่านโดยทั่วกัน เพราะ พออ่านเสร็จแล้ว รู้สึกตัวเบาจริง ๆ สมดังชื่อของหนังสือ