

ต่างกันแบบคนละขั้ว
ป้าศรีกับลุงเจเจ มีอะไรที่แตกต่างหลายอย่าง…เยอะแยะมากๆ เริ่มจากคนหนึ่งเกิดปีกระต่าย อีกคนหนึ่งปีม้า สองตัวนี้มีที่เหมือนก็แค่ตรงความเร็ว


เมื่อแพทย์เรียนรู้…จากน้ำตาผู้ป่วย
เมื่อหมอเรียนรู้จากน้ำตาผู้ป่วย
ความเจ็บปวดที่ “ไม่เห็นด้วยตา” แต่ “ได้ยินด้วยหัวใจ”


เรื่องเล่า จาก“แบงก์ 1,000 บาท”
คุณค่าแท้จริงของแบงก์ 1,000 บาทไม่ได้ลดลงเลย แม้มันจะถูกขยำ ถูกเหยียบย่ำ ถูกทำให้สกปรก คุณค่าของมันยังคงเท่าเดิม


จดหมายถึง พจีพิไล
จากคนที่คุณหมอเคยหยิบยื่นแสงสว่างให้ในวันที่ชีวิตมืดมนที่สุด


จงมีชีวิตที่เบิกบาน
สารสื่อประสาทต่าง ๆ ในสมอง และ วิธีใช้ชีวิตให้มีความสุข สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า รวมถึงคนทุกคนที่ต้องการชีวิตที่ “เบิกบา


ขมจนขำ
“บางครั้ง ความขมในชีวิต ถ้าเล่าด้วยอารมณ์ขัน มันจะกลายเป็นกำลังใจ ให้เรายืนหยัดต่อไปได้”


New Telling of an Old Tale (3)
'Lilit Pra Law', a poetic epic treasured as one of the most beautiful gems of Thai literature.


ผัดวันประกันพรุ่ง
เราก็มีอีกส่วนที่คนที่เป็นนักผัดฯ เขาเรียกส่วนนี้ว่า Gratification Monkey หรือลิงแห่งความสุขสมใจแบบฉับพลัน


ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง
จากบันทึกส่วนตัวของ คุณหญิงจำนงศรี ที่เขียนไว้เมื่อคราวไปปฏิบัติธรรมที่สวนโมกขพลาราม แม้วันเวลาจะผ่านไปสิบห้าปี แต่ยังทรงคุณค่าอยู่เสมอ


บทวิจารณ์ หนังสือดุจนาวากลางมหาสมุทร
ผมอ่านดุจนาวากลางมหาสมุทร ด้วยความเข้าใจ เกือบจะเรียกได้ว่าปรุโปร่งถึงพัฒนาการของตระกูล เพราะผมเป็นลูกจีนเกิดและโตในสังคมคนจีนในเมืองไทย


อ่านหนังสือเล่มใน
หนังสือหรือถ้อยคำเป็นทั้งอุปสรรคและอุบายในตัวเอง ที่จะน้อมนำให้ผู้คนที่มักเคยชินกับการวางความรับรู้ไว้ข้างนอก ให้เข้ามาอ่านหนังสือเล่มใน


สามอารมณ์กวี
คุณหญิงใช้คำอย่างอิสระ และเขียนอย่างอิสระไม่ต้องพะวงกับสัมผัสของฉันทลักษณ์ ปล่อยให้มันซื่อตรงกับ “ผัสสะ” ทางใจ กับสิ่งที่กระทบอายตนะอื่น


On The White Empty Page..... and more
Sometime I wish there were no words
so that we could talk with our hearts
translate thoughts to smiles
and lite ballads with our eyes


ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง
วรรณกรรมบันทึกที่แฝงข้อคิดและความหมายให้ต้องใคร่ครวญ เจ้าตัวเบื่อ-เจ้าตัวเหงา เป็นตัวอันตรายที่กัดกินใจมนุษย์ให้ชีวิตสิ้นสุด สิ้นความหมาย


คืนสู่วัฎจักร
ชีวิตของเรา เรายังชีพด้วยการกินของตาย แล้วทำไมเวลาที่ตายไป เราถึงเป็นเครื่องต่อชีวิตอื่นให้ดำรงอยู่บ้างไม่ได้


ดุจนาวากลางมหาสมุทร
กาลเวลาและความเปลี่ยนแปลงทำให้ 'จึงลิ้ม' เมืองท่าที่ครั้งหนึ่งเคยมีเรือสินค้าจอดอยู่นับร้อยๆ ลำ กลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่เงียบเหงาเศร้าโทรม


วิชาตัวเบา
ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ


เข็นครกลงเขา
ศิลปะอยู่ที่การมองด้วยตาใจ ตาที่อิสระจากกรอบความเคยชิน และใจพร้อมที่จะเห็นมากกว่าแค่เห็น


เข็นครกตัวเบา
ทุกครั้งที่ข้าพเจ้ามองทะเลกว้างใหญ่ไพศาลที่ได้โอบอุ้มทั้งชีวิตและความตายมาเกินคณานับ เกิดความรู้สึกอย่างซึ้งถึงใจว่า ชีวิตเรานี้ช่างน้อยนิด


ตุ๊กแกกั๊บแจกลาย
หนึ่งในชุด นิทานแสนรักจากนักเขียนเอก ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น ประเภทหนังสือสำหรับเด็กเล็ก อายุ 3-5 ปี
