ในชั่วขณะนั้น เขาหลุดจาก‘คิด’(thinking) มาเป็น ‘สติ’ (awareness) ที่ให้ความตระหนักรู้ว่า“ชีวิตไม่จริงจังอย่างที่ความคิดมันปั้นให้เราเชื่อ”

There stands the lover, his back leaning ’gainst the quizzing wind and the murmurs of the questioning sea

ที่ชอบปั้นที่สุดก็คือถ้วยชา เป็นเพราะสามารถจับต้องได้ ให้ความรู้สึกกับเราได้ เมื่อได้จับต้องแล้วก็จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป

อ่านเคล็ดลับชีวิตคู่ และบทพิสูจน์ที่ว่า ไม่มีใครแก่เกินที่จะรัก จากคุณหญิงจำนงศรี ผู้หญิงที่กล้าบอกว่าค้นพบตัวเองเมื่ออายุ 50 ปี

ความทรงจำเก่าๆ ของคนสูงวัยนั้นไม่มีประโยชน์อะไร หากไม่มีการเรียนรู้ ช่วยให้เราเข้าใจ แล้วก็ปล่อยมันไป

เราแต่งงานกันเมื่อป้าศรี 57 เจเจ 55 เรียกว่าเป็น ‘รักยามตะวันรอน’ บ้านน้ำสานมีเนินตะวันรอนสวย สงบ และเตือนเราว่าไม่มีอะไรที่เป็นอมตะในชีวิต

ดิฉันเอาปลาทูน่าไปเผื่อกินกับข้าวกระป๋องหนึ่ง แล้วมันก็ถึงจุดที่ใจเอาแต่แวบไปที่ปลาทูน่า ดูที่ความรู้สึกว่าหิวไหม ก็ไม่หิว แต่มันอยาก

ตัวดิฉันเองไม่มีแม่ แม่ของดิฉันเสียตั้งแต่อายุได้สองขวบครึ่ง จึงไม่มีประสบการณ์ของการเป็นลูก ซึ่งอาจจะเป็นจุดที่น่าสนใจก็ได้

ถ้าธรรมชาติของคนไม่ปกติ ธรรมชาติสิ่งแวดล้อมจะต้องแย่ลงๆ ...พูดง่ายๆ สิ่งแวดล้อมนั้น ดิฉันไม่อยากให้พูดถึงเพียงต้นไม้ใบหญ้า

“มื้อกลางวัน” ท่ามกลางกลิ่นอายของความรัก มี คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน จรัล มโนเพ็ชร ป่านแก้ว “พิมพ์สี” ชาริม เพียงพรายแสง และน้องน้ำผึ้ง

คำว่าตายอยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ต้น ทำให้เราเริ่มสนใจเกี่ยวกับความตาย งานเขียนที่ได้ตีพิมพ์เรื่องแรก ก็เกี่ยวข้องกับความตาย

ความฝันมาแตะเตือนให้ยอมรับว่า ที่ว่าไม่กลัวนั้นน่ะ แค่สมองคิด ทว่าลึกลงไปนั้น ...กลัว..เป็นความกลัวตายที่ผุดผงาดในรูปความฝัน

การตายเป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เคียงคู่ไปกับชีวิต ความน่ากลัวของความตายขึ้นอยู่กับมุมมองและความตายไม่ใช่ศัตรู

ศิลปินหญิงผู้สร้างตำนาน สันติสุขแห่งถ้วยชา จนโด่งดัง มานานกว่า 10 ปี ได้กลับมาเสนอผลงานเซรามิกชุดแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ

อย่ามองว่าสถานภาพ เพื่อนฝูง เป็นสูตรวัดทุกข์ วัดสุข ทุกข์มันมาหลากหลายรูปแบบไม่เลือกฐานะ ยิ่งพึ่งสิ่งเหล่านี้มาก ยิ่งไม่เรียนรู้

ชีวิตของคุณหญิงก็เป็นดุจนาวากลางมหาสมุทรชีวิตเช่นกัน คลื่นลมชีวิตหล่อหลอม จนแข็งแกร่ง และธรรมะในเรือชีวิตเกลาจิตใจจนงดงาม

เมื่อเข้าใกล้โค้งสุดท้ายของสายน้ำเล็กๆ นี้ เธอสนใจเรื่องความตาย และทำงานรณรงค์ในเรื่องสิทธิ์ในการอยู่และจากไปอย่างมีศักดิ์ศรี

เราไม่เคยรู้ว่า มีการเรียนรู้อีกประเภทหนึ่งที่เกิดจากใจที่นิ่งใส เป็นความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของกายกับใจเรา

สำหรับคุณหญิงแล้ว การหลบไปปฏิบัติธรรมเป็นระยะๆ เปรียบเหมือนไปฝึกเทคนิคว่ายน้ำในสระ แล้วกลับมาโต้คลื่นในทะเล

ระหว่างสีขาวกับสีดำยังมีสีเทาหลากหลาย ฉะนั้น เราจึงไม่อาจใช้คำว่าดี-เลวกับทุกเรื่องได้ สีเทาต่างๆ นี้ปรากฏในงานส่วนใหญ่ของคุณหญิงจำนงศรี