

ชีวิตก่อนตาย คุณอยากมีความสุข หรือเป็นสุข
ความทรงจำเก่าๆ ของคนสูงวัยนั้นไม่มีประโยชน์อะไร หากไม่มีการเรียนรู้ ช่วยให้เราเข้าใจ แล้วก็ปล่อยมันไป


คุณค่าของชีวิต
มาเป็นคนนี้ในวันนี้ ก็เพราะ 'ฟ้ากับเหว' ในชีวิตนี่แหละ 'เหว' เป็นห้องเรียนที่ดีกว่า 'ฟ้า' ยิ่งสาหัสยิ่งเรียนรู้ได้มาก


รักยามตะวันรอน
เราแต่งงานกันเมื่อป้าศรี 57 เจเจ 55 เรียกว่าเป็น ‘รักยามตะวันรอน’ บ้านน้ำสานมีเนินตะวันรอนสวย สงบ และเตือนเราว่าไม่มีอะไรที่เป็นอมตะในชีวิต


ร่วมดับรักร้อน... ณ เสถียรธรรมสถาน
ร่วมเสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ให้ข้อคิดสะกิดแผลในใจอันเกี่ยวเนื่องมาแต่ ‘รัก’ ไม่เป็น


ชีวิตกับการผจญภัย
แม้ชีวิตจะยาวมาถึง 81 ปี ทว่าแต่ละวัน แต่ละชั่วโมง ก็ยังอยู่บนเส้นทางการผจญภัย ไม่ว่าชั่วโมงหน้าจะเจออะไร


ยุคพลาสติก ยาย บ้านสำเหร่ และโรงเรียนราชินี
ชีวิตในวัยประถมของเด็กหญิงจำนงศรีในเวลานั้น ดำเนินไปในสวนส้มโอริมคลองสำเหร่ และโลกในจิตนาการจากวรรณคดีที่คุณยายเล่าให้ฟัง


รู้จักคุณค่าชีวิต ทำความรู้จักความตาย
คำว่าตายอยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ต้น ทำให้เราเริ่มสนใจเกี่ยวกับความตาย งานเขียนที่ได้ตีพิมพ์เรื่องแรก ก็เกี่ยวข้องกับความตาย


คืนตัวตนสู่ธรรมชาติ ฝากไว้เพียงต้นไม้
แนวคิดการจัดการร่างกายแบบให้สลายคืนสู่ธรรมชาติกลายเป็นดิน และนำไปปลูกต้นไม้ สลายร่างกลายเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ


ป้าศรี กับพินัยกรรมชีวิต
ความฝันมาแตะเตือนให้ยอมรับว่า ที่ว่าไม่กลัวนั้นน่ะ แค่สมองคิด ทว่าลึกลงไปนั้น ...กลัว..เป็นความกลัวตายที่ผุดผงาดในรูปความฝัน


What if death...
..... ความกตัญญูที่แท้จริงกับคนที่เรารัก กับคนที่มีบุญคุณกับเรา มันคืออะไร...จุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย


“วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson
การตายเป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เคียงคู่ไปกับชีวิต ความน่ากลัวของความตายขึ้นอยู่กับมุมมองและความตายไม่ใช่ศัตรู


ลมหายใจที่รัก
ลมหายใจ
เข้า...ออก...เข้า...
เป็นก้าวแต่ละก้าวไปข้างหน้า
ขวา. ซ้าย...ขวา...


คนเดียว
เกิด ก็คนเดียว
ตาย ก็คนเดียว
บนเส้นทางที่เชื่อมสองจุดนี้


‘วิชาตัวเบา’ ศาสตร์แห่งความสุข
คนเราจะทุกข์ จะสุขก็เพราะความคิดเป็นหลัก หากเราค้นหาความสุขที่อยู่ในความทุกข์ สิ่งที่อาจเคยคิดว่าไม่ดีก็อาจจะกลายเป็นสิ่งดีไป


“ชีวิตงานสุวรรณีเหมือนหนังสือที่ยังไม่จบ...”
งานเขียนของคุณสุวรรณี เป็นงานเฉพาะตัวที่ใครไม่อาจจะเลียนแบบได้ เธอเป็นคนไม่กลัวอารมณ์ และไม่กลัวการแสดงออกของอารมณ์


Like the flowing River /ชีวิตดั่งสายน้ำไหล
เมื่อเข้าใกล้โค้งสุดท้ายของสายน้ำเล็กๆ นี้ เธอสนใจเรื่องความตาย และทำงานรณรงค์ในเรื่องสิทธิ์ในการอยู่และจากไปอย่างมีศักดิ์ศรี


‘ตัวตนสร้างทุกข์ไม่มีที่สิ้นสุด’
เจ้าตัวตนของเราที่ทำให้เราคิดว่าตัวเองสำคัญนัก ตัวตนนี่แหละสร้างความทุกข์ให้มนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด...


ธรรมะ ศิลปะ และศรัทธา ของคุณหญิงจำนงศรี รัตนิน
เราไม่เคยรู้ว่า มีการเรียนรู้อีกประเภทหนึ่งที่เกิดจากใจที่นิ่งใส เป็นความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของกายกับใจเรา


จำนงศรี รัตนิน คุณหญิงผู้ใฝ่ธรรม
สำหรับคุณหญิงแล้ว การหลบไปปฏิบัติธรรมเป็นระยะๆ เปรียบเหมือนไปฝึกเทคนิคว่ายน้ำในสระ แล้วกลับมาโต้คลื่นในทะเล


A Moring in Early Monsoon
She knew that her man would be shot down like an animal the moment he came within their rifle range.