...หวั่งหลีนี้เชื้อสายแต้จิ๋ว บรรพบุรุษที่มาไทยคนแรกในรัชกาลที่ 4 ไม่นับเป็นคนหวั่งหลีสายไทยรุ่นแรก มานับที่ลูกชายที่มาแต่งงานตั้งบ้านเรือน

ชีวิตในวัยประถมของเด็กหญิงจำนงศรีในเวลานั้น ดำเนินไปในสวนส้มโอริมคลองสำเหร่ และโลกในจิตนาการจากวรรณคดีที่คุณยายเล่าให้ฟัง

ในวัยที่ยังจำความไม่ได้ กลับเป็นช่วงเวลาที่ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวง ต่อชีวิตของคุณหญิงจำนงศรี ด้วยเหตุที่มารดาจากไปก่อนวัยอันควร

คำว่าตายอยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ต้น ทำให้เราเริ่มสนใจเกี่ยวกับความตาย งานเขียนที่ได้ตีพิมพ์เรื่องแรก ก็เกี่ยวข้องกับความตาย

“ดิฉันมีความสุขมากในการที่อยู่คนเดียว ไม่คิดว่าชีวิตม่ายจะเป็นชีวิตที่มีความสุขมาก และไม่เคยคิดฝันเลยที่จะแต่งงานใหม่”

ด้วยวัยเพียง 18 ปี กับตำแหน่งบรรณาธิการ มิใช่เพียงสิ่งที่ทำให้ชีวิตนักหนังสือพิมพ์หญิงของเธอเป็นที่ฮือฮา หากเพราะครอบครัว "ล่ำซำ"

แนวคิดการจัดการร่างกายแบบให้สลายคืนสู่ธรรมชาติกลายเป็นดิน และนำไปปลูกต้นไม้ สลายร่างกลายเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

ความฝันมาแตะเตือนให้ยอมรับว่า ที่ว่าไม่กลัวนั้นน่ะ แค่สมองคิด ทว่าลึกลงไปนั้น ...กลัว..เป็นความกลัวตายที่ผุดผงาดในรูปความฝัน

..... ความกตัญญูที่แท้จริงกับคนที่เรารัก กับคนที่มีบุญคุณกับเรา มันคืออะไร...จุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

การตายเป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เคียงคู่ไปกับชีวิต ความน่ากลัวของความตายขึ้นอยู่กับมุมมองและความตายไม่ใช่ศัตรู

“ถ้ารักเราจริง ก็ควรเคารพในสิทธิและความต้องการที่จะตายอย่างไม่ถูกยื้อให้ทนทุกข์ทรมาน ”

...รักการเขียนตั้งแต่อยู่อังกฤษ เขียนได้ทุกเรื่อง ก็ต้องยกความดีให้กับโรงเรียนที่อยู่กลางป่า

นัดพบคุณจำนงศรี รัตนิน เพื่อสนทนากันถึงเรื่องสัมผัสพิเศษ หรือปรากฏการณ์ในเชิงสัมผัสที่ 6 อันน่าพิศวงงงงวย!

ศิลปินหญิงผู้สร้างตำนาน สันติสุขแห่งถ้วยชา จนโด่งดัง มานานกว่า 10 ปี ได้กลับมาเสนอผลงานเซรามิกชุดแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ

ดุจนาวากลางมหาสมุทร ของ คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน (หาญเจนลักษณ์) ซึ่งเป็นเรื่องราวการต่อสู้ การสร้างตัวของตระกูล หวั่งหลี

เธอรู้ไหม ว่าใจเธอ เป็นหีบสารพัดนึก

เธอรู้ไหม ว่าใจเธอ เป็นหีบสารพัดนึก

ลมหายใจ เข้า...ออก...เข้า... เป็นก้าวแต่ละก้าวไปข้างหน้า ขวา. ซ้าย...ขวา...

เธอรู้จักหรือไม่ บ้านน้อย ที่ซ่อนของเพลง

เกิด ก็คนเดียว ตาย ก็คนเดียว บนเส้นทางที่เชื่อมสองจุดนี้