“ดิฉันมีความสุขมากในการที่อยู่คนเดียว ไม่คิดว่าชีวิตม่ายจะเป็นชีวิตที่มีความสุขมาก และไม่เคยคิดฝันเลยที่จะแต่งงานใหม่”

ด้วยวัยเพียง 18 ปี กับตำแหน่งบรรณาธิการ มิใช่เพียงสิ่งที่ทำให้ชีวิตนักหนังสือพิมพ์หญิงของเธอเป็นที่ฮือฮา หากเพราะครอบครัว "ล่ำซำ"

...รักการเขียนตั้งแต่อยู่อังกฤษ เขียนได้ทุกเรื่อง ก็ต้องยกความดีให้กับโรงเรียนที่อยู่กลางป่า

"เพื่อนที่บางกอกโพสต์โทรมา เพราะได้ข่าวว่าจะแต่งงาน ก็หัวเราะกับเขาว่า เป็นเพราะอีเมล์ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ เขาตื่นเต้นใหญ่ว่าทันสมัย

ณหญิงจำนงศรี รัตนิน ให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดนิทรรศการ “สันติสุขแห่งถ้วยชา”

ผ้าทอมือของไทยเรามีสวยๆ ทำให้แต่งตัวได้สนุก ทั้งกลางวันกลางคืน ไปเมืองนอกดิฉันนุ่งผ้าไทยฝรั่งชมกันว่าสวย รู้สึกได้เลยว่าเขานับถือรสนิยมเรา

การรวมงานบทกวีครั้งแรกเกิดจากการที่อาจารย์เจตนา (ดร.เจตนา นาควัชระ)ให้กำลังใจว่างานที่เขียนๆ ไว้ ดีพอที่จะพิมพ์เป็นเล่มให้ผู้ที่สนใจได้อ่าน

คุณหญิงเห็นว่าการแต่งตัวเป็นส่วนหนึ่งของการใช้ชีวิต แต่ละวันเลือกตามกาละและความสะดวก ปกติจะนุ่งผ้าไทยในชีวิตประจำวัน

เราก็เห็นว่า แกรู้จักคิดแล้ว เราสอนอะไรไป ก็ไม่ดีเท่าให้แกรู้จักสอนตัวเอง มาวันหนึ่งก็เลยยอมแพ้ เขียนโคลงบทนี้ตอบแกไปแทนจดหมาย

เด็กปัญญาอ่อนเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนเรา เราบังเอิญมีปัญญาเขาไม่มี ถ้าเราเป็นเขา เราจะต้องการ‘น้ำใจ’ และความช่วยเหลือบ้างไหม

ระหว่างสีขาวกับสีดำยังมีสีเทาหลากหลาย ฉะนั้น เราจึงไม่อาจใช้คำว่าดี-เลวกับทุกเรื่องได้ สีเทาต่างๆ นี้ปรากฏในงานส่วนใหญ่ของคุณหญิงจำนงศรี

คำว่า Happy มันคนละแบบกับหนุ่มสาวนะคะ คือมัน Happy เย็นๆ สบายๆเป็นความสัมพันธ์ที่ผูกพันแต่ไม่ผูกมัด

การพบกับ คุณหญิงจำนงศรี ในจังหวะที่เธอกำลังถูกกล่าวขวัญชื่นชมในเรื่องหนึ่งอยู่ เพื่อพูดคุยเรื่องอื่น แล้วพบว่ามันช่างคุ้มค่า ไม่ใช่ธรรมดา

ปรากฏการณ์ที่นักอ่านทุ่มความสนใจ'ดุจนาวากลางมหาสมุทร' ต่างจาก 'ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง ' คล้ายว่า สังคมสนใจเรื่องนอกมากกว่าเรื่องข้างใน

ผึ้งเป็นผู้หญิงทำงานอยู่ที่บริษัท แปซิฟิค แอนเทอร์เทนเมนท์ฯ ทำรายการสารคดีวิทยาศาสตร์และเป็นพิธีกรรายการ NATIONAL TECHNOLOGY ด้วย

สาวสวยคนนี้เป็นสาวคนเดียวกันกับที่เคยขึ้นไปอ่านบทกวีด้วยท่วงท่า ลีลา และอารมณ์อันเป็นที่ประทับใจแก่ผู้ได้ชม เธอชื่อ วรัดดา รัตนิน (น้ำผึ้ง)

"นํ้าผึ้ง" วรัดดา รัตนินมีเพื่อนรักมากที่สุดชื่อ “จุ่น” ใจขวัญ พันธุมเสน

ชื่อของจตุพร รัตนิน อาจไม่เป็นที่รู้จักทั่วไป แต่สำหรับคนที่ชอบส่งโปสการ์ด คงคุ้นเคยชื่อนี้เป็นอย่างดี

คุณแม่ยังสาวควงแขนน้องไทและน้องวิภาสา (วิกิ) ลูกชายและลูกสาวสุดรักมาทักทาย เธอเป็นWorking Woman พร้อมๆ กับ Family Woman

แล้วถ้าให้ลองเลือกดูว่าจะย้อนไปในอดีตของเมืองไทยช่วงไหน ผึ้งคงเลือกสมัยรัชกาลที่ 4 เพราะเป็นช่วงที่น่าสนใจมาก