'Lilit Pra Law', a poetic epic treasured as one of the most beautiful gems of Thai literature.

ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อ เมียตน เมียแล่พันฤๅดล แม่ได้ Less than a wife is a hundred lovers, Less than a mother a thousand wives,

An artist left his tubes of acrylic colours lying around. His mother picked them up and amused herself by daubing them on pieces of paper

คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ และบุตรชาย นายแพทย์สรรพัฒน์ รัตนิน หรือคุณหมอไต๋นำความรักมาแปรเป็นการแสดงออกที่แตกต่าง

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

ตัวดิฉันเองไม่มีแม่ แม่ของดิฉันเสียตั้งแต่อายุได้สองขวบครึ่ง จึงไม่มีประสบการณ์ของการเป็นลูก ซึ่งอาจจะเป็นจุดที่น่าสนใจก็ได้

“มื้อกลางวัน” ท่ามกลางกลิ่นอายของความรัก มี คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน จรัล มโนเพ็ชร ป่านแก้ว “พิมพ์สี” ชาริม เพียงพรายแสง และน้องน้ำผึ้ง

แทบไม่น่าเชื่อว่าบนชั้นห้าของโรงพยาบาลจักษุรัตนิน ถนนอโศก จะเป็นบ้านที่ดูอบอุ่นน่ารักได้ถึงเพียงนี้บ้านของครอบครัว “ทรหด”

การรวมงานบทกวีครั้งแรกเกิดจากการที่อาจารย์เจตนา (ดร.เจตนา นาควัชระ)ให้กำลังใจว่างานที่เขียนๆ ไว้ ดีพอที่จะพิมพ์เป็นเล่มให้ผู้ที่สนใจได้อ่าน

แต่ที่ชัดแจ้งกว่าแห่งใด เสียงแม่จะแว่วในหัวใจ แววตาแม่จะฉายในวิญญาณของลูกเอง ยามที่ลูกต้องการ

เราก็เห็นว่า แกรู้จักคิดแล้ว เราสอนอะไรไป ก็ไม่ดีเท่าให้แกรู้จักสอนตัวเอง มาวันหนึ่งก็เลยยอมแพ้ เขียนโคลงบทนี้ตอบแกไปแทนจดหมาย

"พรุ่งนี้ฉันอาจจะลืม แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มีความหมายมาก"

แทตเชอร์จะดูถูกคนที่ใช้ความรู้สึก เธอจะให้คะแนนกับคนที่ใช้ความคิด แต่จริง ๆ แล้วมันเชื่อมโยงกัน และตัวที่มีพลังมากกว่าคือความรุ้สึก

คุณแม่ยังสาวควงแขนน้องไทและน้องวิภาสา (วิกิ) ลูกชายและลูกสาวสุดรักมาทักทาย เธอเป็นWorking Woman พร้อมๆ กับ Family Woman

ผู้หญิงทำงานยุคนี้ต้องสวมบทบาทถึง 2 สถานภาพ เหมือนกับ วรัดดา หลีอาภรณ์ ที่พิสูจน์ว่าเธอทำได้ดีทั้งงานนอกบ้านและในบ้าน

แม่เป็นต้นแบบให้ลูกเรียนรู้ สืบสาน พัฒนาต่อด้วยการคิดค้นสร้างสรรตามแบบของคนรุ่นใหม่ จนงานไหมมัดหมี่กลายมาเป็นศิลปกรรมร่วมสมัยที่น่าสนใจ

Not being a poet I cannot crystallize the tenderness, cruelties and all the intricacies of life

… ภาพซึ่งต่างคน ต่างเห็น ต่างคิด และต่างก็รู้สึก ต่างกันตามเหตุและปัจจัย