คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์
(ดัดแปลงจากงานเขียนของหญิงอเมริกันที่เห็นความตายของมารดา)
วันนี้ฉันได้ของขวัญ...ไม่ใช่เพราะเป็นวันเกิด
เมื่อคืนนี้เราเถียงกันเป็นครั้งแรก
ถึงถ้อยคำที่เธอใช้ จะทำให้ฉันร้องให้
แต่ฉันก็รู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ
เพราะวันนี้เธอเอาใจฉัน
และเอาของขวัญมาให้
วันนี้ฉันได้ของขวัญ...ไม่ใช่เพราะครบรอบแต่งงาน
เมื่อคืนนี้เธอตบหน้า เอาหัวฉันโขกฝา
รุ่งเช้าฉันบอกลูกรักว่า แม่หกล้ม
ฉันรู้แน่ว่าเธอเสียใจ
เพราะวันนี้เธอกอดฉัน
และเอาของขวัญมาให้
วันนี้ฉันได้ของขวัญ...ไม่ใช่เพราะเป็นวันแม่
เมื่อคืนนี้เธอโหดร้ายกว่าครั้งใดๆ
ถ้าฉันปรึกษาใคร เธอคงอาย โกรธ ทนไม่ได้
ถ้าฉันจากเธอไป ลูกๆล่ะ ปัญหาจะหลากล้นเพียงใด
แต่ฉันรู้ดีว่าเธอรู้สึกผิด
เพราะวันนี้เธอขอโทษ
และเอาของขวัญมาให้
วันนี้ฉันได้รับดอกไม้มากมาย ใช่..เพราะเป็นงานศพฉัน
เมื่อคืนเธอฆ่าฉัน
ฉันรู้จ้ะ สุดที่รัก ว่าเธอไม่เจตนา
แต่ถ้าเพียงฉันกล้าตัดสินใจ
ของขวัญวันนี้คงไม่ใช่น้ำตา
และดอกไม้อีกมากมาย
Poem by an Anonymous Writer
who was present at the death of her mother.
I got flowers today. I wasn’t my birthday
or any other special day.
We had our first argument last night
And he said a lot of cruel things that really hurt me.
I know he is sorry and didn’t mean things he said
Because he sent me flowers today.
I got flowers today. It wasn’t our anniversary
or any other special day.
Last night, he threw me into a wall
And started to choke me.
I woke up this morning sore and bruised all over.
I know he must be sorry
Because he sent me flowers today.
I got flowers today, and it wasn’t Mother’s Day
or any other special day.
Last night, he beat me up again.
And it was much worse than all the other times
If I leave him, what will I do?
How will I take care of my kids?
But I know he must be sorry
Because he sent me flowers today.
I got flowers today.
It was the day of my funeral.
Last night he finally killed me.
He beat me to death.
If only I had gathered
Enough courage and strength to leave him,
I would not have gotten flowers today.