กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเป็ดน้อยรูปหล่อชื่อ ปิง ปิงอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ พี่สาวน้องสาว 2 ตัว พี่ชายน้องชายอีก 3 ตัว ป้าๆ น้าๆ 11 ตัว

อยากacknowledge คนที่มีบุญคุณในเรื่องการเขียน 4 คนด้วยกัน คือ ดร.มนตรี อุมะวิชนี ท่านจันทร์จิรายุ รัชนี ดร.เจตนา นาควัชระ คุณเทพศิริ สุขโสภา

Who ever is that Hops tippy-top hops Riding through the tree tops? With eyes so black And furs so white?

บนหน้าต่างของ สวนทูนอิน มองเห็นความสวยเยื้องกรายผ่านเข้ามาในดงดอกเทียนกับดาหลา มะลิ กุหลาบ ม่วงแดงของเอนอ้าหรือโคลงเคลง

ในชั่วขณะนั้น เขาหลุดจาก‘คิด’(thinking) มาเป็น ‘สติ’ (awareness) ที่ให้ความตระหนักรู้ว่า“ชีวิตไม่จริงจังอย่างที่ความคิดมันปั้นให้เราเชื่อ”

There stands the lover, his back leaning ’gainst the quizzing wind and the murmurs of the questioning sea