'ความทรงจำ' ในภาพคิดของข้าพเจ้าเป็นผู้หญิงใบ้ ที่นั่งอยู่ใต้ไทรเฒ่าที่แผ่กิ่งก้านทอดเงากว้างใหญ่ ริมสายน้ำแห่งกาลเวลา

เหงาดังว่าน้ำหยดจนหมดใจ Deep loneliness reigns as though the heart is utterly drained. เหลือสิ่งใดไว้บ้างระหว่างชีวิต

This radiance flooding my heart when I look at you, is it not a spark from the life-thirsting light that was created

เดินผ่านข้าพเจ้า-ทอดเงาเปลี่ยว โดดเดี่ยวเหลือเกินที่เดินดุ่ม Passing me – casting lonely shadow So forlornly walks that walker

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

การนำภาพและรูปแบบดั้งเดิมในการสร้างงานที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธมาใช้ในแนวแปลกใหม่

Time, for me, is as young, lithe, and fresh as a mountain breeze at dawn - the very essence of renewal.