ผู้เขียนถูกส่งตัวไปอยู่กับครอบครัวที่ชานเมืองของ มหานครลอนดอน เป็น "ครอบครัว" ที่ประกอบด้วยผู้หญิง3 คน แต่ละคนมีรอยแผลจากสงครามโลกครั้งที่ 2

It’s art, don’t you look down on it! If it rains not at all, you could applaud or do whatever you will, simply because it is Art.

He thought that there was something lacking... something still missing. Something that would make it a complete whole

An artist left his tubes of acrylic colours lying around. His mother picked them up and amused herself by daubing them on pieces of paper

ที่ชอบปั้นที่สุดก็คือถ้วยชา เป็นเพราะสามารถจับต้องได้ ให้ความรู้สึกกับเราได้ เมื่อได้จับต้องแล้วก็จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป

ผลงานการวิจารณ์ของคุณหญิงจำนงศรี เมื่อได้แสดงทรรศนะเหล่านั้นให้ปรากฏเป็นข้อเขียนต่อสาธารณชน

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

ณหญิงจำนงศรี รัตนิน ให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดนิทรรศการ “สันติสุขแห่งถ้วยชา”

งานเขียนของคุณสุวรรณี เป็นงานเฉพาะตัวที่ใครไม่อาจจะเลียนแบบได้ เธอเป็นคนไม่กลัวอารมณ์ และไม่กลัวการแสดงออกของอารมณ์

ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง Who would dare trade skies and oceans? Wondrous creation is this world of ours.

การนำภาพและรูปแบบดั้งเดิมในการสร้างงานที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธมาใช้ในแนวแปลกใหม่

Shadow Play ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้พบเพื่อนเก่าที่คืนความรู้สึกดั้งเดิมมาให้สัมผัส เพราะในชีวิตก็ได้คุ้นเคยกับ 'เงา' ในมิติต่าง