สูงขึ้นสูงขึ้นไปถึงฟ้า Higher and higher, they’re touching the sky จนถึงเมฆแล้วเจ้าเด็กล้างจาน Now they have reached the clouds

A breath of cold wind made the woman shiver. The old man held her in a shaky embrace, saying: ''What's gone is gone.''

เดินผ่านข้าพเจ้า-ทอดเงาเปลี่ยว โดดเดี่ยวเหลือเกินที่เดินดุ่ม Passing me – casting lonely shadow So forlornly walks that walker

''We won't be as poor as at home. Got to be brave. There are a lot of jobs in the city. We will find something.

The man was sharply conscious of the poignancy of the sadness and loneliness of man’s individual destiny.