พื้นที่ที่ผู้ป่วยซึมเศร้าไม่ถูกมองว่าเป็น “ภาระ” หรือ “ความอ่อนแอ” แต่เป็นมนุษย์เปี่ยมคุณค่า ที่กำลังเดินอยู่บนเส้นทางอันมืดมิดและรอคอยเพียง “แสงใสแห่งความรักและการยอมรับ” จากคนรอบข้าง

“บางครั้ง ความขมในชีวิต ถ้าเล่าด้วยอารมณ์ขัน มันจะกลายเป็นกำลังใจ ให้เรายืนหยัดต่อไปได้”