"ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ”
จาก เลิกรักฉันแล้วหรือ
“ข้าพเจ้าไล่ล่าความสมบูรณ์แบบมานักต่อนัก จนวันหนึ่งก็...เอ๊ะ..ตัวเรานี่เหมือนลูกหมาไล่งับหางตัวเอง สนุกก็มี เครียดก็มาก กินเวลาและซ้ำซากนั้นแน่นอน ทำให้หยุดคิดว่าทำอะไรก็ทำให้ดีที่สุดเห็นจะดีกว่า ส่วนที่ยังขาดหายไปก็หาทางใช้ความคิดสร้างสรรค์สร้างคุณค่าให้มัน แทนที่จะมัวตอกย้ำความเป็นลบให้หงุดหงิดใจ”
จาก งามตรงเพชรหลุด
"อันที่จริงผู้ชายก็อิจฉาริษยาได้ไม่แพ้ผู้หญิง เพียงแต่แสดงออกไม่เหมือนกัน เพราะธรรมเนียมการเลี้ยงดูเด็กผู้ชายช่วยทำให้เก็บความอิจฉา ไม่ให้หลุดออกมาในท่าทาง คำพูด ที่ดูแสนงอนสะบัดสะบิ้ง หากออกมาในการกระทำและคำพูดที่...ไม่พูดจะดีกว่า”
จาก คลังระเบิดในตู้หัวเตียง
“วิชาตัวเบา” หนังสือรวมเคล็ดวิชา เพื่อทำชีวิตให้ง่ายเ บาสบาย และมีความสุข เป็นผลงานรวมเล่มบทความในฐานะผู้สังเกตชีวิต 34 บทความ จากคอลัมน์ Well Being นิตยสาร Health&Cusine และบางส่วนจากนิตยสารอื่นๆ รวมทั้งหนังสือ “ฝนกตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง” นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่เขียนขึ้นใหม่ เช่น สะพานของวิกิ และงามตรงเพชรหลุด
บางส่วนจากคำนิยม
“ลูกชายส่งหนังสือที่คุณหญิงเขียนมาให้อ่าน พร้อมทั้งสรรเสริญอย่างยืดยาวและบอกว่า แม่ช่วยคิดชื่อให้หน่อย หลังจากอ่านจบไม่ต้องเสียเวลาคิดเลย ชื่อมันออกมาเองตามความรู้สึกในขณะนั้น รีบโทรศัพท์ไปบอกลูกชาย ว่าได้ชื่อแล้ว ชื่อว่า ‘วิชาตัวเบา’
…ทุกวันนี้ส่วนใหญ่เราจะแบกน้ำหนักกันคนละมากๆ ยิ่งแก่ก็ยิ่งแบก สร้างความหนัก เหน็ดเหนื่อยให้กับร่างกายและจิตใจอย่างมาก ถ้ารู้จักปล่อยวาง หมั่นลดน้ำหนักออกไปจากตัวบ่อยๆ เหลือให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็คงจะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น มีความสุขสงบ มีเรี่ยวแรงเหลือที่จะทำอะไรได้อีกมาก”
คุณหญิงศศิมา ศรีวิกรณ์
“...การอ่านผลงานของคุณหญิงนั้น ผู้เขียนนี้รู้สึกเหมือนได้รับอนุญาตให้มองเข้าไปในบานหน้าต่างซึ่งเปิดกว้างเผยความเร้นลับของผู้เป็นเจ้าของห้อง
ความเร้นลับซึ่งหมายถึงความคิดจิตใจ ความรอบรู้โลกย์และธรรมโดยใฝ่เรียนเพียรปฏิบัติอย่างไม่ขัดแย้ง ความจัดเจนกับสถานการณ์แปรผัน ความทนทานกับทุกข์และสุขในรูปโฉมแตกต่างกัน
วิชาตัวเบานี้ปกอ่อนเล่มนี้ อธิบายถึงความเมตตาบนอารมณ์ขันได้อย่างราบรื่นไม่เปลืงใจและไม่เปลื่องเวลา...”
‘รงค์ วงษ์สวรรค์
“…ในทัศนะของดิฉัน ทุกบททุกตอนคือแง่คิดจากชีวิตจริงที่ปราศจากการแสแสร้ง...แต่นั่นคงไม่สำคัญเท่ากับ “มุมมอง” ที่ช่วยเปิดช่องรับแสงระบายอากาศสำหรับห้องรกภายในใจที่ไม่เคยเก็บกวาดมานาน...
ถ้าอยากรู้ว่าพี่ศรีมีมุมมองที่จะเปิดมุมมืดให้สว่างกว้างไกลขึ้นได้อย่างไร ลองพลิกอ่านดู แล้วคุณจะรู้ซึ้งถึงความหมายของคำว่า “เส้นผมบังภูเขา” รู้แล้วก็อย่าปล่อยให้มันปิดตาบังใจต่อไป ยังมีภูเขาอีกหลายลูกที่น่ายลและท้าทายให้ป่ายปีนข้ามบนวิถีของความเป้น “คน” “
จิระนันท์ พิตรปรีชา
ข้อมูลหนังสือ
ผู้เขียน: คุณหญิงจำนงศรี (รัตนิน) หาญเจนลักษณ์
บรรณาธิการ: ยุทธนา วรุณปิติกุล
พิมพ์ครั้งแรก สำนักพิมพ์อัมรินทร์ กันยายน พ.ศ.2546
พิมพ์ครั้งที่ 13 สำนักพิมพ์อัมรินทร์ กุมภาพันธ์ พ.ศ.2552