Poem: Saksiri Meesomsueb
Translation: Khunying Chamnongsri L. Rutnin
บทกวี: ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ
แปล: คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน
ก้อนดินก็ระเบิดได้ A Clod of earth can burst
ขว้างไปแตกเปรี้ยงเสียงก้อง Flung in thunderous explosion
หงายท้องล้มตายต่อหน้า Foes fall flat right there
แล้วเสกคาถาให้กลับฟื้น Then revived with a mantra
ปืนไม้ก็ฆ่าได้ Wooden guns can kill
เห็นเป็นปืนจริงใช่ปืนไม้ When seen as real
ปลิดชีวิตคนได้เป็นผักปลา Slaying throngs of enemy
แล้วขยี้ใบไม้ทาให้กลับฟื้น Then revived with a magic leaf
เด็กโกรธกันชูโป้ง Kids gesture anger
พ้นชั่วโมงดีกันพลันชูก้อย In minutes they gesture peace
เด็กโตแกล้งเด็กน้อยจนร้องไห้ The bully teases the lil’ un into tears
กลับบ้านฟ้องพ่อ ลูกเจ็บใจ Lit’un goes home to Dad telling of his hurt
นั่นเป็นเพียงปืนไม้พ่อไม่รู้ Dad doesn’t know
พ่อมาเคืองแทนแค้นขู่ The fake nature of the gun
เข้ารัวบ้องหูเจ้าตัวแกล้ง Dad drills the teaser’s ear
แล้วแย่งหักปืนไม้ที่หักทิ้ง With fury and threats
Seizes the wooden gun and breaks it,
เขาเห็นเป็นปืนจริง จริงจริง แล้ว Not knowing it was but wood
Now the teaser sees it as real, real
นั่นมือเขาเริ่มเติบใหญ่ There, his hands are growing
เห็นปืนจริงเป็นปืนไม้สนุกมือ He sees real guns as wooden play-guns
แค้นเคือง ที่คุณปลูกไว้ The anger you planted
ได้เปลี่ยนปืนไม้ที่เขาถือ Has changed the wooden gun in his hand