นครวัด นครธม พนมเปญ
Poet: Chintana Pinchaleo
Translated: Chamnongsri Rutnin
Photo : bampilo ,Illustration : Indigo
สุริยะวรมันจะกันแสง Suriyavaraman will weep
ศิลาแลงทุกก้อนก็กร่อนไหว Each massive laterite block will shudder
พระบาทไชยวรมันผู้บรรลัย Sobs will rack long-dead Jayavaraman
จะร่ำไห้โหยสะอื้นด้วยปืนกวน With each vicious spat of the gun
"ตัวกูผู้ทรงสิทธิศักดิ์ “I, the very Zenith of Power, once held sway
อาณาจักรกัมพุชภาศวร Over the mighty Kampuchean Empire
นครวัดนครธมสมควร My imperial command mandated
สฤษฏิ์ล้วนด้วยฤทธิ์มหิศรา Magnificent Ankor Wat and Ankor Thom
ศิลาเท่าเหย้าเรือนเขยื้อนยาก To worship me, men toiled and lugged
ฉุดลากชะลอผ่านด่านป่า House-sized rocks through jungle-gates
มือคนก่นสลักลักษณา Men hand-chiseled immense rocks
เป็นสุสานศิลาบูชากู To erect glorious graveyards of stones
นครธมก่อนล่มก็ไพโรจน์ Before its fall, majestic Ankor Thom
ชวยโชติสิทธิศักดิ์อักขู Dazzled mortals with imperial splendour
โลเกศวรเพ่งเล็งดู Surmounted by the sculptured faces
คือปูชนีย์อ่าบายน Of the all-seeing Avalokesavara
แต่เนิ่นนานกาลก่อนกูนอนนิทร
สุขสถิตเทียมเทพเสพกุศล
เหวย ไอ้ขอมใหม่ใจวิกล
คำรนปืนเป่าปลุกกู
เหม่ เหม่ ชิชะ จะมาหมิ่น How dare they challenge me, so brazenly,
ไอ้ทมิฬยุคใหม่ไม่อดสู These murderous brutes of the new days
ระเบิดเปรี้ยงปืนก้องคะนองภู Blasting the echoing hills with gun-blaze
มันจะหลู่ล้างพันธุ์มันให้เตียน From Earth’s face I shall wipe their cursed race!
โลเกศวรสี่พักตร์พักเพ่ง Sublime, four-faced Avalokesavara gazes
แลเล็งโลกอันหันเหียน On the continuously changing world
ชั่วกัปกัลป์พันฉนำจำเนียร On the eternal state of uncertainties
แปรเปลี่ยนเหตุการณ์ทุกด้านไป" On the unending chain of changes"
จึ่งวันนี้สี่พักตร์เบือนพักตร์หมอง Today, an inexpressible sadness
ทุกพักตร์ต้องตรมหม่นทนไม่ไหว Fills each of the four sacred faces
โอ้ลูกขอมฆ่าขอมตรอมกระไร For, by Kmer sons are Kmers slaughtered
เพียงผิดใจเพื่อนพ้องจึงจองเวร Just because friends conflicted with friends
เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงปืนครืนปืนประหัต Bang…bang…blasted the savage guns
นครวัด นครธม ล่มเขมร Ankor Wat, Ankor Thom… Kampuchea disintegrates
แต่ละศพทบถมพนมเปญ In Phnom Penh, corpses piled on corpses
ถึงไศเลนทร์โศกด้วยผู้ม้วยมรณ์ As Sailanthara mourned the dead
โอ้กัมพุชดุจมหาอาณาจักร Oh, the once-great empire, Kampuchea,
ซากปรักพยานฤทธิ์มหิศร Fallen reminder of boundless might
ทิ้งอดีตกรีดเศร้าเป็นเงาซ้อน The Past casts sad shadows
ปัจจุบันนั้นร้อนระอุภัย On the flaming rage of Present
สุริยะวรมันจะกันแสง Suriyavaraman will weep
ศิลาแลงสี่พักตร์ จักร้องไห้ Sacred four-faced laterite image will wail
เมื่อลูกขอมฆ่าขอมยอมยอบภัย For, when Kmer sons slaughter Kmers,
แล้วจะเหลืออะไรไว้ภูมิใจตน? Whatever is there that remains for pride?
แปลจากบทกวีเรื่อง ยักษ์ใหญ่-ตื่นเถิด ตอนที่ 4 นครวัด-นครธม-พนมเปญ ของ จินตนา ปิ่นเฉลียว
บทกลอนภาษาไทยอ้างอิงจาก https://aromklon.com/index.php?topic=1133.10;wap2