Binlah Sonkalagiri
Translated: Khunying Chamnongsri Hanchanlash
Excerpt of Winning Work Thailand, S.E.A.write Award 2005
จากตอนหนึ่งของเรื่องสั้น แดฟโฟดิลแห่งดินแดนไกล ในชุดรวมเรื่องสั้น เจ้าหงิญ ของ
บินหลา สันกาลาคีรี ซึ่งได้รับรางวัลซีไรท์ประจำปี 2548.
ภาพโดย Singha Bohrer (-Bender)
A tiny clod of earth moved, a grain of sand rolled - each impacting the other in reciprocating tremors. Rain dusted. Breeze brushed. From the sky, little stars gathered to witness the event.
The boy sat watching with jubilance. His eyes shined and sparkled like the stars.
The earth swelled up in the center before splitting into a little crack no larger than the width of a palm needle – a dark, mysterious crack. After a while, something appeared. Not brilliance of light but dimness of a shadow, cast by the starlight on a life struggling to reach upward.
A slim, green, pointed leave rose to inhale its first life-breath. The vaporous rain mixed with the medley of underground minerals to produce milk for Mother Earth to feed the new-born. It won’t be long now before sunrays would bathe the eastern sky in cordial welcome.
The boy knew full well that he had to tell someone about what had happened in the night. It’s beauty was too wondrous to be kept to himself alone.
He had to be patient and wait.
… soon, that person will return.
ดินก้อนเล็กๆ ขยับเบาๆ เมล็ดทรายม้วนกระแทกส่งแรงกระเทือนถึงกัน ละอองฝนโปรย สายลมพัดแผ่ว บนฟ้า ดาวน้อยๆ จำนวนมากชุมนุมเป็นพยาน
เด็กชายนั่งมองด้วยความตื่นเต้นปิติ ประกายตาวิบวามดั่งดวงดาว
ใจกลางของแผ่นดินโป่งนูนก่อนจะปริเป็นร่อง ร่องนั้นกว้างไม่มากกว่าความกว้างของใบสน มืดมิดเร้นลับ
แล้วครู่หนึ่งก็ปรากฎบางสิ่ง มิใช่ประกายสุกสว่าง แต่เป็นเงาสะท้อนเลือนรางจากการที่แสงดาวส่องต้องชีวิตหนึ่งซึ่งพยายามดิ้นรนเหยียดกาย
ใบเขียวเรียวแหลมเงยขึ้นสูดรับไออากาศแรกแห่งชีวิต ปรอยฝนพรำผสม เคล้ากับธาตุต่างๆ ใต้พสุธา กลายเป็นน้ำนมแห่งมารดาแผ่นดินป้อนปรนผู้กำเนิดใหม่ อีกไม่นานแสงอาทิตย์จะสาดเหนือฟ้าตะวันออก คือไมตรีต้อนรับการลืมตาดูโลกอย่างสมบูรณ์
เด็กชายรู้ดีว่าเขาต้องบอกเล่าให้ใครบางคนรู้ว่าค่ำคืนนี้มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างงดงามเกินจะเก็บไว้คนเดียว
เขาต้องอดใจรอ
...ไม่นาน ใครคนนั้นจะกลับมา