top of page

Hua-Hin /หัวหิน


Chamnongsri Rutnin Hanchanlash

ถอดความและร้อยเรียง: ตง ตวงวิเศษกุล





When I was very young

the sea spoke to me

in a different voice

a voice of sunshine

and humorous lullabies

that kept me awake late

into the rhythmic nights,

it used to tease me

with songs of moonrays

and sleepy reveille

to make me miss sunrise,

we were playmates

in those far-off days

the laughing sea and I


.. and then, I went away


When I was eighteen

the sea spoke to me

of dreams and of mysteries

of changes and of love,

together we breathed

secrets of the horizons

watched wistful dawn

before morning woke,

its saltiness matched

the saltiness of my tears

its waves kept rhythm

with the ever-changing tunes

of my eighteen years heart,

we were friends

in those pensive days

the lyrical sea and I


Now, though, we rarely meet

the sea still speaks to me,


in quiet tones we talk

of daylight and realities

together we contemplate

storms and change abilities,

we are companions

in these calmer days

the deep, warm sea and I


หัวหิน


[ต้น]


ครั้นวัยเยาว์และเดียงสา

ห้วงธาราเอ่ยคำผ่านใจฉัน

สรรสำเนียงเสกลำนำสารพัน

เอื้อนอุ้มโอบขวัญพลังใจ

เดี๋ยวบรรเลงบทเพลงขับเห่กล่อม

เดี๋ยวลืมออมยั้งใจชวนขบขัน

ฉันหลับไหลจวบราตรีล่วงเลยพลัน

ตื่นผิดกาลเหตุเคลิ้มท่วงทำนอง

ในบางคราเสียงคลื่นคอยเย้าหยอก

มาล่อหลอกหลงอาบแสงจันทร์ฉาย

ด้วยบทเพลงศศิธรพรรณราย

เช้าไม่ตื่นแสงสูรย์พรายคลาดรุ่งชม

ทะเลกับใจฉันผสานสนิท

เป็นมิ่งมิตรใสสนานกาลผ่านพ้น

เริงร่าใจทะเลร่ำคำวกวน

ใจฉงน...จนฉันพรากจากจรไป


[กลาง]

พอขวบวัยครันครบสิบแปดได้

ทะเลยังพูดผ่านใจเช่นก่อนเก่า

ทั้งความฝันข้อสงสัยหลายเรื่องราว

แรกรู้รักแวววาวความผันแปร

แลกเรื่องเล่าเศร้าสุขพรรณนา

เวิ้งขอบฟ้าลิบล้ำเงื่อนงำไฉน

คอยเฝ้ายลฟ้าสางไม่เคลื่อนไคล

จนอโณทัยสาดฟ้าจึงลานอน

น้ำทะเลเค็มคำรสเข้าคู่

จึงเทียบดูลิ้มรสลองน้ำตาฉัน

ว่าความเค็ม ณ แห่งใดเข้มกว่ากัน

เข้าประชันรสทะเลคลื่นดนตรี

จังหวะชัดคลื่นซ่าเหมือนใจฉัน

เป็นมิ่งมิตรเพื่อนขวัญที่มั่นแม่น

บทชีวิตวันวารไม่ดูแคลน

คำนึงแสนถึงเพลงที่ผ่านมา


[ปลาย]

จวบสมัยผ่านเลยถึงกาลนี้

ถึงนานทีจะย้อนมาเยือนหา

ท้องทะเลยังคงพร่ำจำนรรจา

เกลียวคลื่นข้ามเวลามาพบกัน

เคียงคู่กันพินิจพิศความหลัง

ประจงฟังสัจธรรมความแปรผัน

ทั้งรูป-นามโลกหล้าสารพัน

ทุกสิ่งอันเป็นด้วยเหตุและปัจจัย

สายสัมพันธ์ยังดำรงอยู่ฉันมิตร

ผูกสนิทรำลึกวารที่ผันผ่าน

ห้วงนทีแปรตามฤดีกาล

เนานานนุ่มนิ่งสมุทรใจ


 




ดู 2 ครั้ง0 ความคิดเห็น

โพสต์ที่คล้ายกัน

ดูทั้งหมด
bottom of page